Bebouwde oppervlakte (driver)
Vlaanderen is een regio met een hoge bebouwingsgraad. Het bouwen van woningen, wegen, openbare gebouwen, bedrijven en andere constructies sluit bodems af waardoor natuurlijke bodemfuncties zoals infiltratie en waterberging bemoeilijkt worden. Daarnaast zorgt bebouwing van het buitengebied voor een sterke druk op de open ruimte (zoals landbouw, bos, duinen,…) in Vlaanderen.
Versnippering en verspreide (lint)bebouwing zijn nadelig voor natuurfuncties, land- en bosbouw en creëert bijkomende uitdagingen ten gevolge van de klimaatverandering (overstromingen, hittegolven, …). Ook op gebied van mobiliteit zijn er negatieve effecten: langere afstanden, nood aan bijkomende infrastructuur en minder efficiënt openbaar vervoer.
Bron
Vaststellingen
In 2020 was 28,60% van Vlaanderen bebouwd. Deze indicator beschrijft het percentage aan bebouwde oppervlakte in Vlaanderen aan de hand van de informatie over bebouwde kadastrale percelen. Daarom omvat de indicator ook de niet-bebouwde delen (tuin, park, berm, bos,…) van een bebouwd perceel.
Het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen (BRV) moet een beter antwoord bieden op maatschappelijke veranderingen zoals klimaatverandering. De druk op de open ruimte verminderen is één van de krachtlijnen van het BRV. Tegen 2025 wil men de inname van open ruimte terugdringen van 6 naar 3 hectare per dag, tegen 2040 zou dit 0 hectare per dag zijn. Een eerste effect van de aangekondigde ‘betonstop’ is echter een versnelde inname van open ruimte en die versnelling valt duidelijk op in de grafiek. Ondertussen werd in het Regeerakkoord 2019-2024 voor een andere term (bouwshift) gekozen, al blijven de doelstellingen wel behouden.
